-
1 σταθμητός
σταθμητός, adj. verb. von σταϑμάω, gemessen, wonach man sich messen darf, ἐμοὶ μὲν οὖν οὐδὲν σταϑμητόν, nach mir darf man sich freilich nicht richten, Plat. Charm. 154 b.
-
2 σταθμητός
σταθμητός, gemessen, wonach man sich messen darf; ἐμοὶ μὲν οὖν οὐδὲν σταϑμητόν, nach mir darf man sich freilich nicht richten